انواع مرخصی
کار، کارگر و کارفرما؛ سه ضلع مثلثی را تشکیل می‌دهند که همواره بحث‌های زیادی در پیرامون آن‌ها صورت می‌گیرد. کارگران به‌عنوان چرخ‌های تولید و کار، حقوقی را مطالبه می‌کنند و در مقابل کارفرماها هم هستند که تلاش می‌کنند تا به هر راهی که امکان دارد، کارگران را با کمترین حقوق و بالاترین بهره‌وری به استخدام در بیاورند. در این بین اما هستند نهادهای واسطه‌ای که رابطه بین اجزای این مثلث را نظام‌مند می‌کنند. قانون کار که توسط وزارت کار، رفاه و تأمین اجتماعی تصویب شده است به‌عنوان مهم‌ترین قانونی به شمار می‌آید که در این زمینه وجود دارد. یکی از بحث‌های مهمی که در این قانون مورد بررسی قرار می‌گیرد، بحث مرخصی است.
به زبان ساده مرخصی یکی از حقوقی است که هر کارمند و کارگری برای ترک کار در روزهای غیر تعطیل دارد. در طول سال معمولا برای هر کارگر تعداد روز معین و پیش‌بینی شده‌ای وجود دارد که می‌تواند مطابق قانون در محل کار حضور نداشته باشد.
در قانون کار شش نوع مرخصی برای کارگران و کارمندان پیش‌بینی شده است. این چهار نوع مرخصی عبارت‌اند از:
استحقاقی
استعلاجی
ساعتی
ازدواج و فوت اقوام درجه یک
زایمان
بدون حقوق
البته ناگفته نماند که به موارد فوق می‌توان برخی موارد دیگر که در قانون پیش‌بینی نشده است را اضافه نمود.
