هر فردی که در رشته حسابداری تحصیل کرده و در این حرفه مشغول به کار است، می‌داند اصول و استانداردهای متعددی در این حوزه وجود دارند که باید رعایت شوند. این استانداردها اهمیت زیادی برای حسابداران دارند تا جایی که اگر یک حسابدار هنگام تهیه و تدوین گزارش‌های مالی طبق این استانداردها عمل نکند، گزارش‌هایی که تهیه کرده است، رد می‌شوند و مورد قبول دیگر حسابداران قرار نمی‌گیرند. در کل ۴۲ استاندارد حسابداری در ایران وجود دارد. برخی از این اصول کاربردی‌تر و برخی هم کم‌اهمیت‌تر هستند. در ادامه این مطلب، برخی از مهم‌ترین استانداردهای حسابداری را به شما معرفی می‌کنیم.
- استاندارد شماره ۱: نحوه ارائه صورت‌های مالی (تجدید نظر شده ۱۳۹۷)؛
- استاندارد شماره ۲: صورت جریان وجه‌های نقد (تجدید نظر شده ۱۳۹۷)؛
- استاندارد شماره ۳: درآمد عملیاتی؛
- استاندارد شماره ۴: ذخایر، بدهی‌های احتمالی و داراییهای احتمالی – تجدیدنظر شده ۱۳۸۴؛
- استاندارد شماره ۵: رویداد‌های بعد از تاریخ ترازنامه تجدیدنظر شده ۱۳۸۴؛
- استاندارد شماره ۶: گزارش عملکرد مالی مصوب (به صورت کنار گذاشته شده از سال ۹۸)؛
- استاندارد شماره ۷:
- استاندارد شماره ۸: حسابداری موجودی مواد و کالا؛
- استاندارد شماره ۹: حسابداری پیمانکاری بلندمدت؛
- استاندارد شماره ۱۰: حسابداری کمک‌های بلاعوض دولت؛
- استاندارد شماره ۱۱: داراییهای ثابت مشهود – (تجدید نظر شده ۱۳۸۶ و اصلاح شده براساس استاندارد های حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)؛
- استاندارد شماره ۱۲: افشای اطلاعات اشخاص وابسته – تجدید نظر شده ۱۳۸۶؛
- استاندارد شماره ۱۳: حسابداری مخارج تأمین مالی؛
- استاندارد شماره ۱۴: نحوه ارائه داراییهای جاری و بدهی‌های جاری (کنارگذاری از ۱۳۹۸/۱/۱)
- استاندارد شماره ۱۵: حسابداری سرمایه‌گذاری‌ها
- استاندارد شماره ۱۶: آثار تغییر و تسعیر نرخ ارز (تجدیدنظرشده ۱۴۰۰)؛
- استاندارد شماره ۱۷: داراییهای نامشهود (تجدید نظر شده ۱۳۸۶ و اصلاح شده براساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)؛
- استاندارد شماره ۱۸: صورت‌های مالی تفکیکی و جداگانه؛
- استاندارد شماره ۱۹: ترکیب‌های تجاری – تجدیدنظر شده ۱۳۸۴ (کنارگذاری از ۱۴۰۰/۱/۱)
- استاندارد شماره ۲۰: سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری وابسته و مشارکتهای خاص (تجدیدنظرشده ۱۳۹۸)؛
- استاندارد شماره ۲۱: حسابداری اجاره‌ها (اصلاح شده براساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)؛
- استاندارد شماره ۲۲: گزارشگری مالی میان‌دوره‌ای (تجدیدنظرشده ۱۴۰۰)؛
- استاندارد شماره ۲۳: حسابداری مشارکتهای خاص (اصلاح شده براساس استاندارد های حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹) (کنارگذاری از ۱۴۰۰/۱/۱)
- استاندارد شماره ۲۴: گزارشگری مالی واحدهای تجاری در مرحله قبل از بهره‌برداری؛
- استاندارد شماره ۲۵: گزارشگری بر حسب قسمتهای مختلف؛
- استاندارد شماره ۲۶: فعالیت‌های کشاورزی؛
- استاندارد شماره ۲۷: طرح‌های مزایای بازنشستگی؛
- استاندارد شماره ۲۸: فعالیت‌هاى بیمه عمومى؛
- استاندارد شماره ۲۹: فعالیت‌های ساخت املاک (اصلاح شده براساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر ۱۳۸۹)؛
- استاندارد شماره ۳۰: سود هر سهم؛
- استاندارد شماره ۳۱: داراییهای غیرجاری نگهداری شده برای فروش و عملیات متوقف شده؛
- استاندارد شماره ۳۲: کاهش ارزش دارایی‌ها؛
- استاندارد شماره ۳۳: مزایای بازنشستگی کارکنان؛
- استاندارد شماره ۳۴: رویه‌های حسابداری،تغییر در برآوردهای حسابداری و اشتباهات؛
- استاندارد شماره ۳۵: مالیات بر درآمد؛
- استاندارد شماره ۳۶: ابزار‌های مالی (ارائه)؛
- استاندارد شماره ۳۷: ابزار‌های مالی (افشاء)؛
- استاندارد شماره ۳۸: ترکیب‌های تجاری (مصوب ۱۳۹۸)؛
- استاندارد شماره ۳۹: صورت‌های مالی تلفیقی (مصوب ۱۳۹۸)؛
- استاندارد شماره ۴۰: مشارکت‌ها (مصوب ۱۳۹۸)؛
- استاندارد شماره ۴۱: افشای منافع در واحدهای تجاری دیگر (مصوب ۱۳۹۸)ا؛
- استاندارد شماره ۴۲: اندازه‌گیری ارزش منصفانه؛
- استاندارد شماره ۴۳: درآمد عملیاتی حاصل از قرارداد با مشتریان (لازم‌الاجرا از ۱۴۰۴/۱/۱)
